بهترین و بدترین متن‌هایی که خواندم

پیشنهادها

جدول زیر شامل متن‌هایی است که خواندشان من را به فعل خواندن امیدوار کرد.

عنوان	نویسنده	توصیف
Politics and the English Language	جرج اورول	توضیح فوق‌العادهٔ رابطهٔ زبان و سیاست. سیاست، زبان را آلوده می‌کند و زبان آلوده راه سیاست را می‌بندد.
من مهرشاد! کل ایران را دور زدم	صادق امامی	روایت یک خبرنگار در رسیدن به حقیقت ماجرای مهرشاد سهیلی. زیبایی این متن در ارادهٔ خبرنگارش برای سفر و مواجههٔ نزدیک با واقعیت است.
Of Studies	فرانسیس بیکن	دربارهٔ یادگیری و خواندن. فرانسیس بیکن از اولین و بهترین جستارنویسان است. با خواندن متن‌هایش متوجه می‌شوید که هر جمله‌اش حاصل خالص‌سازی صدبارهٔ سال‌ها تفکر اوست.
سینمای ملی-سینمای جهانی	مسعود فراستی	ارتباط میان سینمای ملی و جهانی. نویسنده در این متن دانش خودش را از سینمای کشورهای مختلف از جمله ژاپن، ایتالیا، آمریکا و تفاوت میان آن‌ها به تصویر می‌کشد.
How to Disagree	پاول گراهام	دربارهٔ شیوه‌های مخالفت کردن. به خاطر اهمیت بالای این دسته‌بندی، متن را در همین سایت با الهام از یک نمونهٔ داخلی بازنویسی کرده‌ام.
ماجرای منشا ویروس کرونا	محمدرضا شعبانعلی	یک یادداشت کامل دربارهٔ خاستگاه کرونا. این متن یک نمونهٔ خوب از کار خبرنگاری است. بدون قضاوت‌های پیش‌داورانه و حامل تمامی گزاره‌ها از تمامی جهات.
علیه تفسیر	سوزان سانتگ	«تفسیر انتقام عقل از هنر است». سانتگ زیرآب تفسیرهای مفصل هنری را می‌زند و از اهمیت «حس» در دریافت اثر هنری می‌گوید.
The Electronic Starfield		ما در دنیای اطلاعات گیر افتاده‌ایم و مدام می‌خواهیم با الگو کشیدن از این اطلاعات، راه خودمان را پیدا کنیم.
شهر دوباره آلوده است	محمد قوچانی	«ابراهیم حاتمی‌کیا مهم‌ترین فیلمساز عصر ماست که دیالکتیک «شهر و جنگ» و «سیاست و جنگ» را خوب فهمیده است. نه از لابه‌لای کتاب‌های فلسفی و ادبی و نظامی و سیاسی که با تجربهٔ شخصی‌اش. او حکیمی همه‌چیزدان نیست که از او بخواهیم به اشارت حل معما کند. او فقط طرح معما می‌کند و البته هشدار می‌دهد…»
Signaling as a Service	جولیان لهر	استفاده تمیز از نظریهٔ اطلاعات برای توضیح اتفاقات کف زمین فضای مجازی
؟	؟	این فهرست مدام به‌روز می‌شود!

ضدپیشنهادها

جدول زیر شامل متن‌هایی است که با خواندن آن‌ها، می‌فهمید که چه کارهایی را نباید در نوشتن متن کرد.

عنوان	نویسنده	توصیف
بحران سلامت روان گریبان علم را گرفته است؛ فرهنگ سمی پژوهش مقصر است	شنون هال	نمونهٔ تحلیل آماری که با پرت کردن نمودار و دادهٔ خام بدون داشتن مدل تحلیلی، مخاطب را گیج می‌کند و آخرش هم به جایی نمی‌رسد.
From FOMO to JOMO	آن لکانف	بیشتر از نصف متن مقدمه است. حرف نهایی هم به قدری شل و کلی است که بعید است کسی آن را جدی بگیرد.
Awesome Versus Adipose	پیتر آتکینز	متن بیش از حد غرض‌ورزانه است. بدیهیات را نادیده می‌گیرد و شبیه دعوای نویسنده با لولوخورخورهٔ ساختهٔ ذهن خودش است.
؟	؟	این فهرست مدام به روز می‌شود!