در زمانهایی مثل حمام یا پیادهروی1، ذهن ما آزادتر است. تمرکزی ندارد و با خیال راحت رؤیاپردازی میکند. اگر مسألهٔ ما قبل از این به خوبی در ذهن خیس خورده باشد، در این اوقات آزادی ذهن هم ایدههای جدیدی دربارهاش به ما میرسد. لازمهٔ خیس خوردن، جمع کردن حواس حین کار کردن است. اگر حواس حین کار پرت باشد، در اوقات آزادی ذهن هم چیزی دست ما را نخواهد گرفت. البته که این تمرکز زیاد نباید باعث بیتوجهی ما به عزیزان اطرافمان شود. به قول یکی، ۱۰ سال بعد از همهٔ این ماجراها تنها کسی که کار کردنهای دیروقت ما را یادش مانده بچهٔ ماست.
آزادی ذهن، مسائل مهم را یادآوری میکند
اگر میخواهید بفهمید همین حالا چه مسائلی در ذهنتان پررنگ هستند، کافیست خیال کنید که یه مرخصی چند ماهه -با حقوق و دستمزد- دارید و حالا میخواهید با خیال راحت روی یک مسأله کار کنید. چه مسألهای را انتخاب میکنید؟ چرا؟ پاسخ به این سؤالها، مسائل مهم را از اعماق ناخودآگاه شما بیرون خواهد کشید.
Footnotes
-
پیادهروی به طور مشخص بازده خلاقانه را حدود ۶۰ درصد افزایش میدهد. برای اینکه در این باره بیشتر بخوانید، به کتاب «مدیریت فراسوی اعداد» انتشارات ترجمان صـ۶۸ مراجعه کنید. ↩