چهار فاکتور برای انجام کار بزرگ لازمند: استعداد، علاقه، تلاش و شانس. آخری که دست ما نیست. تلاش هم که واجب است. می‌ماند توانایی و علاقه. کار بزرگ شما باید در زمینه‌ای اتفاق بیفتد که این دو عامل به صورت همزمان وجود دارند.
«برو دنبال علاقت» یک توصیهٔ منفعلانه نیست
رفتن به دنبال علاقه یعنی مقاومت در برابر سختی‌های مسیر و جسارت رد شدن از موانع آن. علاقه زمانی به کار می‌آید که دوروبری‌ها درآمد، جایگاه اجتماعی و زندگی بهتری پیدا کرده باشند و آدم آنجا باز بین این‌ها علاقه‌اش را انتخاب کند. علاقه یک موتور کمکی است که در زمان خستگی‌ها آدم را به خط پایان می‌رساند.
کسی که نمی‌داند می‌خواهد چکار کند، بهتر است شانسش را افزایش دهد
فرآیند مشخص و سیستمی برای پیدا کردن کار مورد علاقه وجود ندارد. شانسی است. افراد بزرگ هم خیلی از اوقات با دیدن یا شنیدن اتفاقی یک مطلب بوده که جرقه‌ای در ذهن‌شان خورده است. بهترین کار برای کسی که نمی‌داند می‌خواهد چکار کند، این است که با دیدن نمونه‌های زیاد، خواندن کتاب‌های مختلف و صحبت با آدم‌ها از طیف‌های گوناگون شانس خودش را زیاد کند. درست مثل تیرانداز آماتوری که به جای ۱ تیر، ۱۰۰ تیر می‌اندازد.